Om half acht gingen de eerste oogjes open en ook de snaveltjes stonden al snel niet meer stil. Vandaag niet alleen boterhammen bij het ontbijt, maar ook heeeeeeeeerlijke cornflakes! Met de toffe spelletjes van meester Joren werd de eerste maaltijd van de dag er al meteen één vol plezier.
Tijdens de voorlaatste turnles leerde de kleuters eerste helft van de kampdans in thema: ze lieten zich helemaal gaan op het deuntje van ‘diep in de zee’. Morgen komt deel twee van de dansles en kunnen jullie genieten van een wervelende show.
Na een lekker middagmaal met kip, rijst, curry en appelmoes was het tijd voor de siësta. Al werd het voor de meeste kleuters eerder een uurtje ‘zaklampspelen’. Ze waren dan ook niet te houden toen Kroko de Krokodil met haar probleem kwam aankloppen. Haar zwembadjes waren gestolen en zonder kon ze zich natuurlijk niet uitleven in het water. Gelukkig stonden er onmiddellijk 33 kleuters paraat om Kroko met haar zoektocht te helpen. Enkele liters zonnemelk later gingen we met z’n allen op zoek en volgden we de visjes richting bos. Een uurtje en vele leuke opdrachten later vonden onze kleuters de zwembandjes van Kroko terug en was het tijd voor vrij spel! Ryu en Aaron bouwden het allermooiste kamp en Rik, Tiana, Gitte en Lissa lieten zich helemaal gaan op hun zelfgemaakte modderglijbaan! Het zal jullie dan ook niet verbazen dat iedereen wel een heerlijke douche kon gebruiken. Michiel en Dries waren ongetwijfeld de vuilste van allemaal.
Van de douche recht naar tafel, met natte haren smaken pannenkoeken eens zo goed! Gus, Bas en Wout werden tot pannenkoekenkoningen gekroond en tussen al dat gesmikkel door verloor Oliver zijn tand. Spijtig genoeg werd deze nergens teruggevonden. Ingeslikt?
Als afsluiter hadden we nog een verrassing in petto! De postbode kwam langs en alle kleuters waren laaiend enthousiast over al hun brieven, foto’s en tekeningen; de mama’s en papa’s hadden dan ook erg hun best gedaan. We konden nog net verhinderen dat Lynn haar enveloppe met brief en al aan flarden scheurden, zo opgetogen was ze.
Na een vermoeiende dag, vielen de oogjes sneller dicht dan ooit. Morgen de laatste dag en we vermoeden dat er verschillende kleuters niet meer mee naar huis zullen willen… Dat belooft!
Tot morgen!